Het is vandaag dag 28 van het The 100 Day Project en ik doe mee.
100 dagen waarin ik iedere dag tijd besteed aan iets wat belangrijk voor me is, maar waar ik niet aan toe kom.

Doen wat belangrijk is, schreef ik in dit blog, dat is leiderschap.

Barbara Wesselingh inspireerde me: mijn huis opruimen in 100 x 20 minuten, dat klonk goed. Of misschien leuker; iedere dag 10 minuten ukelele spelen. Daar is de klad in gekomen sinds ik mijn pols brak. Ik word er meteen vrolijk van als ik mijn instrument vastpak.

Maar 100 dagen?

Wat belangrijk is, is niet iedere dag hetzelfde

Vandaag is het belangrijkste dat ik me uitspreek in gesprek met een collega, morgen dat ik ruim de tijd neem om een training te ontwerpen en de volgende dag dat ik naar buiten ga en de natuur om me heen voel.

Hoe weet ik wat het belangrijkste is?

Het kwartje valt na een gesprek met een leidinggevende. Ze had het gevoel dat ze niet voor- of achteruit kon. Ze voelde zich tegengewerkt in haar plannen en ambities.

Ik zit vast, zei ze. Mijn gedachten draaien in cirkeltjes rond. Ik heb opties nodig, maar ik kan niks meer verzinnen.

Heel herkenbaar, dat maakt iedereen wel eens mee.

Mijn coachee, ik noem haar hier Anna, legt 4 papiertjes op de grond. Een opstelling met haar verlangen, de blokkade, haar hulpbronnen en zichzelf.

Ze gaat op de verschillende plekken staan en verzamelt informatie. Ze kan alleen maar kijken naar haar blokkade, die trekt al haar aandacht naar zich toe. Haar verlangen ziet ze in een ooghoek.

Maar hulpbronnen? Nee

Hulpbronnen zijn onmisbaar én ze zijn er altijd. Maar op de momenten dat je ze het meest nodig hebt, voel je je alleen. Geen bron te zien.

Een belangrijke les die ik leerde van Daan van Kampenhout: ‘Take care of resources first, when people are in difficult situations.’

Een hulpbron kan van alles zijn; een eigenschap, een activiteit of een persoon. Het hoort bij leiderschap om steun en support te kunnen inschakelen als je het nodig hebt.

Dan valt me in wat Miranda Apeldoorn me zei: Jij hebt het steeds over hoe belangrijk hulpbronnen zijn in het werk dat je met je klanten doet, maar ik ben benieuwd naar jouw hulpbronnen.

Hmmm. Míjn hulpbronnen…

En daar ben ik nu dus de afgelopen 28 dagen iedere dag even mee bezig: ik volg mijn eigen proces en beschrijf wat ik mee maak. Onderzoek naar mijn resources; hulpbronnen.

Het 100dagen project is een perfectie-vrije zone, dus dat geeft ruimte om gewoon maar te beginnen en te zien waar ik uitkom.

Hoe ging het verder met Anna?

Op de plek van de blokkade merkt ze: ‘Ik voel me heel groot’. Ze spreidt haar armen uit en zegt: ‘Ik wil haar beschermen.’ Dat verrast Anna en het maakt haar zachter, ze kijkt met meer compassie naar haar blokkade.

Als ze in-tuned op de plek van haar hulpbron is Anna verbaasd van de helderheid en focus op haar doel. ‘Ik ben slim, ik weet wat ik wil en ik mag er zijn.’ Ze is even van haar stuk dat die woorden zomaar uit haar mond rollen.

Ze pakt haar hulpbronnen onder haar arm en gaat op haar blokkade staan; ineens dicht bij haar doel. Ze weet wat haar te doen staat.

Hierboven een paar foto’s van de resources die ik tegen kwam de afgelopen weken, in mezelf en om me heen.

Iedere dag mijn voelsprieten uitsteken en alert zijn op support, doet iets met me. Iets goeds.

En jij? Ken jij al je hulpbronnen? Zet je ze in als je ze nodig hebt?

Meer blogs

Je las een blog van mij, Alice Wiegers. Leuk als je reageert of mijn blog deelt.

Wil jij je leiderschap ontwikkelen? Dit kan ik doen voor jou:


Teamcoaching – lastige kwesties durven delen, meer openheid en energie in je team.
Individuele coaching – leiderschap op jouw manier, met de impact die jij wilt.
Training Heldere Grenzen – versterk het fundament onder je leiderschap. Verbind je kracht met wijsheid.

En verder:
Wie is Alice?
Wat klanten zeggen

Wil je 1 x per maand een blog van mij in je inbox?
Schrijf je hier in en je krijgt een videoserie kado: