Meisjes kunnen niet vechten (en waarom vrouwelijke leiders last hebben van dat waanidee)
Met 7 andere vrouwen stond ik in de gymzaal. Met dus deze rode bokshandschoenen aan. En een borstbeschermer.
Meisjes kunnen niet vechten
Dat zinnetje zat luid en duidelijk in mijn oor terwijl we een paar rondjes liepen om op te warmen.
‘Meisjes hebben niet geléérd om te vechten,’ wist onze trainer Oscar Groenhart.
Aarzelend begonnen we met een rondje sparren. Heel ongemakkelijk. Ik wilde de vrouw tegenover me zeker geen pijn doen.
‘Als jij je inhoudt en voorzichtig doet, maak je je tegenstander zwakker. Kom met je kracht. Daarmee respecteer je je tegenstander én jezelf.’
Kom met je kracht – een wezenlijke les voor vrouwelijke leiders
De (meeste) vrouwelijke leiders hebben als meisje geleerd om aardig te zijn en begripvol. Voor meisjes is (was?) het logisch dat ze luisteren en aandacht hebben. Het is vanzelfsprekend dat ze zorgen voor anderen, voor de familie en de gemeenschap. Dat hebben ze nou eenmaal zo geleerd.
Vechten hoort daar niet bij, nee-zeggen ook niet, een afwijkende mening uitspreken; lastig.
Dat maakt het moeilijk om als vrouwelijke leider met je kracht te komen, je grenzen aan te geven, je plek op te eisen in het MT of een conflict aan te gaan. Je hebt het niet geoefend en je hebt het dus niet geleerd.
In de situaties dat je dat wel doet, nee-zeggen bijvoorbeeld, voelt het ongemakkelijk; niet als wie-jij-bent. Het maakt je aan het twijfelen: kan ik dit wel? Ben ik wel een goede leider?
Het helpt om te ervaren wat het doet als je wél met je kracht komt: het maakt de ander sterker
Daar in die gymzaal voelde ik meteen hoe sterk ik werd als mijn sparringpartner al haar kracht gaf. En er gebeurde nog iets anders: ik voelde de energie door mijn lijf stromen en ik was veel sterker dan ik dacht. Het was leuk om elkaars kracht te meten. Hoe meer we trainden, hoe vertrouwder het voelde.
Zo werkt het dus ook op de werkvloer
Je bent dienstbaar aan het geheel door je grenzen stevig te bewaken, je uit te spreken, vooral als je een andere visie hebt, en je ruimte helemaal in te nemen. Niet in plaats van je warme aandacht en je luisterend oor, maar als extra optie, als het nodig is.
Dan gaat de energie stromen. Daar wordt iedereen beter van.
Foto AW
Meer blogs
‘Ik doe maar wat’ of Hoe je jezelf in de weg kunt zitten om de leider te zijn die je wilt zijn
Wat doet zij eigenlijk? Een goede leidinggevende? Steffie, manager in de publieke sector, hoeft er niet lang over na te denken. In no-time staat er een lijstje op de flap. Een goede leidinggevende heeft aandacht voor haar team én voor individuele teamleden want de...
Vroeg of laat krijg je te maken met angst
Het is niet anders. Leiders die zich ontwikkelen en reflecteren op zichzelf, omdat ze leiders met een missie zijn, krijgen vroeg of laat te maken met angst. Jij kent het ongetwijfeld ook. Heb ik wel het goede besluit genomen?Was ik niet te stevig in het gesprek met...
Wat teamontwikkeling te maken heeft met paarse boerenkool
De paarse boerenkool vind ik het lekkerst. Grof gesneden de pan in met geroosterde tomaatjes en limabonen, nootmuskaat, knoflook en citroenrasp. Eet ik mijn vingers bij op. De voldoening maakt het extra lekker: boerenkool en tomaten komen uit mijn eigen tuin....
Je las een blog van mij, Alice Wiegers. Leuk als je reageert of mijn blog deelt.
Wil jij je leiderschap ontwikkelen? Dit kan ik doen voor jou:
Individuele coaching – leiderschap op jouw manier: helderheid, rust en impact.
Bronnen voor leiderschap – durven doen wat nodig is met moed en vertrouwen - workshop van een dag met kleine groep leiders.
Teamcoaching - lastige kwesties durven delen, meer openheid en energie in je team.
En verder:
Wie is Alice?
Wat klanten zeggen
Inspiratie over leiderschap in je inbox? Inzichten en ervaringen van leiders die ik tegenkom, reflectievragen, boekentips enz.