Een lange tafel met mijn liefste mensen, drukte in de keuken met voor ieder gerecht een andere chef-kok, elkaar onbekommerd omhelzen en in mijn botten voelen dat we bij elkaar horen…

Kerstmis vieren met de extended fam ging wéér niet door. En ik baalde er vreselijk van.

Het hele coronajaar lukte het me om plannen bij te stellen. Ik schakelde met energie en creativiteit over naar online begeleiding van teams en opleidingsgroepen. Enthousiast werkte ik samen met opdrachtgevers en collega’s; wat leerden we snel en veel door al die nieuwe uitdagingen en online tools.

Maar nu kon ik alleen nog maar denken aan alles wat me tegen had gezeten het afgelopen jaar. De operatie aan mijn lelijk gebroken pols. Het pijnsyndroom in mijn schouder als complicatie van die operatie. Theateravonden en vakantieplannen die werden gecanceld. Alle handen die ik niet heb geschud, de knuffels die ik niet heb gegeven. Ik was moe en mijn veerkracht was op.

Drie dingen die me helpen om rust terug te vinden

Gelukkig ken ik inmiddels mijn eigen gebruiksaanwijzing en weet ik wat helpt om negativiteit te stoppen. Om te beginnen: naar buiten! Liefst de natuur in, om me heen kijken en bewegen. Mijn humeur stijgt direct met 5 punten. Op nummer 2 staat handenarbeid: een struik snoeien, een collage maken of een gat in een spijkerbroek repareren. Maakt niet uit wat, als het maar een tastbaar resultaat heeft en ik me moet concentreren op wat mijn handen doen. En last but not least: mijn dankbaarheidsritueel nieuw leven inblazen.

Een dankbaarheidsritueel?

Dankbaarheid richt je aandacht op wat er wél is. Mijn moeder die wonder boven wonder op haar 82e door het oog van de naald kruipt na een pittige operatie, de bladeren in de tuin die zo lekker herfstig ruiken als ik ze met het zweet op mijn rug op een hoop veeg of na eindeloos getob met mijn gebroken pols weer een liedje kunnen spelen op mijn ukelele.

Recht op voorspoed in het leven bestaat niet. Fijne momenten bewust beleven als een gift – iets dat je krijgt, zorgt ervoor dat je lekkerder je in je vel gaat zitten. Je veerkracht blijft op peil als er een dynamische balans is tussen geven en nemen. Dankbaarheid is een prachtige manier om meer te ontvangen; meer te nemen van wat er al is.

Hoe werkt dat dan?

Neurowetenschappelijk onderzoek toont een verband aan tussen het beoefenen van dankbaarheid en de productie van oxytocine. Dat is een hormoon dat een rol speelt bij tend en befriend – het mechanisme dat sociale binding tussen mensen versterkt en zorgt voor vermindering van stress. Dat verband sluit aan bij de resultaten van een berg studies die laten zien dat een dankbare houding een positief effect heeft op hoe je je voelt. Je geniet meer van het leven, je bent socialer en empathischer, je slaapt beter en je hebt minder last van stress.

Omdat je dagelijks aandacht besteedt aan wat er goed en fijn is in je leven, ben je minder bezig met nastreven van wat er niet is, of wat je niet hebt. Dat geeft rust.

De basisoefening is eenvoudig

Schrijf iedere dag 3 dingen op waar je dankbaar voor bent en waarom. Dat kan het ommetje zijn dat je maakte tijdens de lunch omdat je ervan ontspande of de koffie die je dochter die spontaan komt drinken omdat je het heerlijk vindt haar weer even in je buurt te hebben. Je kunt ook dankbaar zijn voor bepaalde mensen in je leven, een persoonlijke kracht of een kans die je gekregen hebt.

Het gaat erom dat je de dankbaarheid écht voelt. Hoe groot of hoe klein de gebeurtenis ook is. De motorische handeling van het schrijven en het nadenken over de juiste woorden zorgen ervoor dat het dankbare gevoel beklijft.

Helder wat voor jou van waarde is

Teruglezen van dagelijkse notities geeft je inzicht in wat voor jou belangrijk is. Door dagelijks te schrijven, kwam ik erachter dat naar buiten gaan voor mij altijd helpt als het even tegenzit. Al na een paar dagen merk je dat je gedurende de dag alerter wordt op fijne momenten. Je beleeft ze bewuster en zet je eigen oxytocine-pomp een tandje hoger.

Okay, niet meer zeuren dus?

Het gaat er niet om tegenslag, groot of klein, weg te relativeren. Ik voelde me verdrietig omdat ik mijn familie miste. Het is niet zo dat ik daar niet verdrietig om mag zijn omdat mijn moeder zo goed herstelde.

Het glas is halfleeg en tegelijkertijd halfvol

Het volle deel van jouw glas zien en erkennen wat je toevalt in het leven, maakt het makkelijker om tegenvallers, verlies en gemis te nemen voor wat ze zijn. De pijn te voelen zonder dat die je overspoelt.

Dus

Opschrijven waar je dankbaar voor bent, leert je om de goede dingen in je leven te zien als geschenken. Door het dagelijks ritueel geniet je meer van het leven, óók als het tegenzit.

En nu?

Pak een leeg schriftje en begin.

Waar ben jij vandaag dankbaar voor?

Verder lezen
De ervaringen van Ernst Jan Pfauth met het beoefenen van dankbaarheid
De kracht van dankbaarheid (Lannoo, 2018) van Ernst Bohlmeijer en Monique Hulsbergen
Op de zaterdag nadat ik dit blog publiceerde verscheen dit artikel in het wetenschapskatern van de Volkskrant: ‘Tel je zegeningen, dat werkt dus echt’

Beeld: Dit ben ik – ook | Buitenkunst zomer 2021 | AW

Meer blogs

Je las een blog van mij, Alice Wiegers. Leuk als je reageert of mijn blog deelt.

Wil jij je leiderschap ontwikkelen? Dit kan ik doen voor jou:


Teamcoaching – lastige kwesties durven delen, meer openheid en energie in je team.
Individuele coaching – leiderschap op jouw manier, met de impact die jij wilt.
Training Heldere Grenzen – versterk het fundament onder je leiderschap. Verbind je kracht met wijsheid.

En verder:
Wie is Alice?
Wat klanten zeggen

Wil je 1 x per maand een blog van mij in je inbox?
Schrijf je hier in en je krijgt een videoserie kado: